ده دلیلی که باید در مورد این فناوری نگران باشید

رشد سریع این فناوری بحث بسیار مورد نیازی را به راه انداخته است. فعالین، سیاستمداران، دانشگاهیان و حتی نیروهای پلیس نگرانی های جدی خود را در مورد تأثیری که تشخیص چهره می تواند بر فرهنگ سیاسی مبتنی بر حقوق و دموکراسی داشته باشد، ابراز می کنند.

نگرانی های حقوق بشر

بیشتر بخوانید: دوربین های مداربسته به زودی غیرقابل تشخیص خواهند بود – زمان یک گفتگوی عمومی فوری است

---

2) بدون چارچوب قانونی یا نظارتی مشخص عمل می کند

منبع: https://theconversation.com/facial-recognition-ten-reasons-you-should-be-worried-about-the-technology-122137

نظارت کامل می تواند افراد را از حضور در رویدادهای عمومی باز دارد. می تواند مشارکت در اعتراضات سیاسی و کمپین های تغییر را خفه کند. و می تواند از رفتارهای ناسازگارانه جلوگیری کند. این اثر وحشتناک نقض جدی حق آزادی اجتماعات، تشکل و بیان است.

---

3) ناقض اصول وجوب و تناسب است

8) می تواند منجر به سوگیری اتوماسیون شود

من به عنوان کسی که در مورد آینده حقوق بشر تحقیق می کند، این نگرانی ها را به اشتراک می گذارم. در اینجا ده دلیل وجود دارد که چرا باید نگران استفاده از فناوری تشخیص چهره در فضاهای عمومی باشیم.

10) می توان از آن برای هدف قرار دادن گروه های آسیب پذیر استفاده کرد

فناوری تشخیص چهره نوید شناسایی دقیق را می دهد. ولی مطالعات متعدد نشان داده اند که چگونه الگوریتم های آموزش داده شده بر روی مجموعه داده های مغرضانه نژادی، افراد رنگین پوست، به ویژه زنان رنگین پوست را به اشتباه شناسایی می کنند. چنین سوگیری الگوریتمی اگر منجر به دستگیری های غیرقانونی شود، یا اگر سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی را به تبعیض علیه زنان و افراد با پیشینه های قومی اقلیت سوق دهد، به ویژه نگران کننده است.

یک اصل رایج حقوق بشر که توسط سازمان ها به رسمیت شناخته شده است از سازمان ملل به پانل اخلاق پلیس لندن، این است که نظارت باید ضروری و متناسب باشد. این بدان معناست که به جای ایجاد امکان مداخله ناموجه در آزادی و حقوق اساسی ما، نظارت باید به تعقیب جنایات جدی محدود شود. فناوری تشخیص چهره با این اصول در تضاد است. این فناوری کنترلی است که نشانه بی اعتمادی دولت به شهروندانش است.

4) حق حریم خصوصی ما را نقض می کند

اطلاعات دقیق و مشخصی در مورد نحوه استفاده از تشخیص چهره وجود ندارد. یعنی به ما فرصت داده نمی شود رضایت داشتن برای ضبط، تجزیه و تحلیل و ذخیره تصاویر ما در پایگاه های داده. با سلب فرصت از ما رضایت، ما از انتخاب و کنترل استفاده از تصاویر خود محروم هستیم.

7) اغلب نادرست است

پایگاه‌های اطلاعاتی حاوی تصاویر صورت ما باید زنگ خطر را به صدا در آورند. آنها اشاره می کنند که شرکت های خصوصی و سازمان های مجری قانون تصاویر ما را برای تهیه لیست های نظارتی مظنونین بالقوه بدون اطلاع یا رضایت ما به اشتراک می گذارند. این یک تهدید جدی برای حقوق فردی و آزادی های مدنی ما است. امنیت این پایگاه‌های اطلاعاتی و آسیب‌پذیری آنها در برابر اقدامات هکرها نیز جای نگرانی دارد.

از فناوری تشخیص چهره می توان برای نظارت کامل استفاده کرد. اما همچنین می تواند به طور انتخابی مستقر شود، به عنوان مثال برای شناسایی مهاجران و پناهندگان. را فروش نرم افزار تشخیص چهره به آژانس هایی مانند اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده (ICE) که به شدت مورد انتقاد قرار گرفت به دلیل تاکتیک های آن در برخورد با مهاجران، باید هر کسی را که به حقوق بشر اهمیت می دهد، نگران کند. و استفاده از دستگاه های موبایل دستی با الف اپلیکیشن تشخیص چهره توسط نیروهای پلیس شبح افزایش یافته است پروفایل نژادی در سطح خیابان

بحث به شدت لازم است

9) به این معنی است که فهرست‌های نظارت مخفی دولت وجود دارد

اگرچه اکثر کشورها قانون خاصی ندارند که استفاده از فناوری تشخیص چهره را تنظیم کند برخی از قانونگذاران هستند تلاش برای تغییر این. این برزخ قانونی راه را برای سوء استفاده باز می کند، مانند به دست آوردن تصاویر ما بدون ما علم یا رضایت و استفاده از آنها به روشی که ما آن را تایید نمی کنیم.