نظارت ناوبری: امنیت و حریم خصوصی را متعادل کنید

در عصر امروز، "نظارت" اصطلاحی است که تقریباً شبیه "امنیت" است. هنگامی که مردم به امنیت فکر می کنند، افسرانی را تصور می کنند که مراقب محیط اطراف خود هستند یا پشت میز نشسته اند تا فیلم دوربین را بررسی کنند. آنها یک نگهبان را به تصویر می کشند که در یک فلزیاب کار می کند و شناسنامه ها را بررسی می کند تا اطمینان حاصل شود که بازدیدکنندگان مجاز هستند در جایی که هستند باشند.

با توجه به اینکه حفظ حریم خصوصی داده ها یکی از دغدغه های اصلی کاربران و سازمان ها است، نظارت مفهوم منفی بیشتری به خود گرفته است. برای مبارزه با این امر، رهبران امنیتی باید در هنگام ایجاد تعادل بین امنیت و حریم خصوصی شخصی مراقب باشند.

یکی از راه های انجام این کار، ساده سازی نظارت تصویری است.

یک سیستم مدیریت ویدئو (VMS) می تواند امنیت ساختمان را با قرار دادن ویدئو، کنترل دسترسی و اینترکام در یک مکان ساده کند. تیم های امنیتی دید جامعی از فعالیت ها در مناطق امن به دست می آورند. و با دسترسی از راه دور و تلفن همراه، پرسنل مجاز می توانند VMS خود را از هر نقطه نظارت و مدیریت کنند. چارلز نگوین، مدیر بازاریابی محصول برای ویدیو، صدا و تجزیه و تحلیل در Genetec می گوید: «این به ویژه برای تأسیسات یا محوطه های بزرگ که ممکن است حوادث در چندین مکان رخ دهد مفید است. اتصال این سیستم ها می تواند بار کاری را برای کارمندان کاهش دهد و همچنین اطمینان حاصل کند که فقط پرسنل ضروری به این اطلاعات دسترسی دارند.

کاربران می خواهند بدانند که فیدهای ویدیویی فقط توسط سازمانی که در آن حضور دارند مشاهده می شود، نه یک شخص ثالث ناشناخته. این به یک مسئله تبدیل شدحلقهکاربرانی که متوجه شدند کارکنان غیر امنیتی می توانند به دوربین های خانگی خود دسترسی داشته باشند. با ترکیب ویدئو و کنترل دسترسی، رهبران امنیتی می توانند نظارت کنند که چه کسی به چه داده هایی دسترسی دارد و اگر کسی تلاش کرد دسترسی غیرمجاز به دست آورد، بلافاصله به آنها هشدار داده شود.

در دنیای امروز، که تهدیدها به طور فزاینده ای چند بعدی هستند - که هم حوزه فیزیکی و هم حوزه سایبری را در بر می گیرد - نظارت استراتژیک بیش از هر زمان دیگری حیاتی است.

هشدارهای مبتنی بر رویداد همچنین می توانند در یک VMS پیکربندی شوند تا در صورت رعایت معیارها، اعلان های فوری را ارائه دهند، مانند تلاش های دسترسی محدود یا حرکت غیرمعمول. تجزیه و تحلیل ممکن است به تیم ها در شناسایی الگوهای غیر معمول کمک کند. این می تواند شامل هشدارهایی برای تشکیل جمعیت یا اشیاء رها شده باشد. هنگامی که زنگ هشدار به صدا در می آید، تیم های امنیتی بلافاصله به فیلم مربوطه دسترسی دارند. نگوین می گوید، اتوماسیون نیاز به نظارت مداوم بر فید دوربین ها را کاهش می دهد تا کارکنان بتوانند روی رویدادهای مهم تمرکز کنند.

رهبران امنیتی با برجسته کردن روش هایی که در آن یک سازمان ایمنی را بر راحتی اولویت می دهد، می توانند به کاهش برخی از ترس ها در مورد داده های شخصی کمک کنند. علاوه بر این، مقدار مشخصی از امنیت قابل مشاهده می تواند افراد را در معرض خطر قرار دهد. در فضای خرده فروشی، مشتریان ممکن است امنیت «بیش از حد» را به عنوان شاخصی درک کنند که فروشگاه در گذشته قربانی جرم بوده است. از سوی دیگر، امنیت «خیلی کم» ممکن است باعث شود که آنها احساس بی حفاظی کنند. نکته کلیدی یافتن تعادل مناسب برای یک سازمان و مصرف کنندگان آن است.

وقتی صحبت از امنیت به میان می آید، فناوری به تنهایی نمی تواند تنها راه حل باشد. یک سیستم نظارتی فقط به اندازه افرادی که آن را مدیریت می کنند قوی است.

"نظارت امنیتی استراتژیک تمرکز را از رویکرد محصول محور به یک مدل فرآیند محور تغییر می دهد و از یک استراتژی لایه ای برای اطمینان از حفاظت جامع استفاده می کند. برای اینکه واقعاً مؤثر باشد، باید در فرهنگ سازمان ادغام شود، عملیاتی شود تا تیم ها مجهز شوند. جیم ترافیکانت، رئیس، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران، می گوید فعالانه واکنش نشان می دهند و با فناوری به عنوان یک نیروی چند برابر کننده برای پرسنل امنیتی تقویت می شوند. ارگ.

با تمرکز بر آموزش های امنیتی، سازمان ها می توانند استراتژی طراحی شده برای پر کردن شکاف های فناوری و پرسنل ایجاد کنند. فناوری می تواند خطاهای انسانی را شناسایی کرده و خستگی را کاهش دهد، در حالی که افسران امنیتی قضاوت و تصمیم گیری ضروری را ارائه می کنند که فناوری نمی تواند آن را تکرار کند.

در دنیای امروز، جایی که تهدیدها به طور فزاینده ای چند بعدی هستند - که هم حوزه فیزیکی و هم حوزه سایبری را در بر می گیرد - نظارت استراتژیک بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. امنیت دیگر فقط حفاظت از امکانات نیست. Traficant می گوید: «محافظت از داده ها، افراد و زیرساخت ها به طور کلی است.

همانطور که چشم انداز تهدید تغییر می کند، درک عمومی از امنیت نیز تغییر می کند. مردم می خواهند بدون اینکه احساس کنند تحت نظر هستند احساس امنیت کنند، به این معنی که رهبران امنیتی باید خلاق باشند تا امنیت را در اولویت قرار دهند.